"(…)Profesor Jacek Dąbała prowadzi nas w kierunku świata zdroworozsądkowego. (…)" - Filip Bajon (profesor, reżyser i scenarzysta, PWSFTviT).
"(…)Lektura tej książki przypomina zwiedzanie planety Ziemia ponaddźwiękowym myśliwcem (…)." - Łukasz Barczyk (reżyser i scenarzysta, PWSFTviT).
"Do poznania świata przez media (…) potrzeba nowego języka. Jacek Dąbała taki proponuje (…)." - Robert Cieślak (profesor, medioznawca, UW).
"(…) bezlitośnie obnaża słabości medialnych kanonów (…)." - Maciej Czajkowski (dziennikarz współpracujący z BBC News i „Gazetą Wyborczą”).
"(…) autor (…) nie ogranicza się do opisu rzeczywistości, ale też uczy odporności na manipulację. I jeszcze ta forma! Błyskotliwa, krótka (…)." - Katarzyna Kolenda-Zaleska (dziennikarka w Fakty TVN).
"(…) siła dosadnej komunikacji (…) w słusznej sprawie – aby piętnować narastający populizm, hipokryzję i kołtuństwo." - Michał Kozicki (prezes HBO Polska w latach 2015-2018).
"(…) nowe, oryginalne, niebanalne odpowiedzi. To właśnie jest wielką zasługą profesora Jacka Dąbały (…)." - Paweł Lisicki (redaktor naczelny „Do Rzeczy”).
"(…) obnaża surrealizm, a nawet zwykłą głupotę wielkich kwantyfikacji, prawd niesłusznie utrwalonych czy też pseudoautorytetów." - Tomasz Mielczarek (profesor, medioznwca, UJK).
"(…) antidotum na głupotę, traktuję ją jako przewodnik dla uwiedzionych (ukąszonych, zaczadzonych) oraz zdezorientowanych." - Ks. Alfred Wierzbicki (profesor, filozof, KUL).
"Prof. Jacek Dąbała napisał znakomitą książkę. (…)." - Kazimierz Wolny-Zmorzyński (profesor zw., medioznawca, UŚ).
"(…) powinni odsunąć od siebie ostre przedmioty." - Lech Zdybel (profesor, filozof, UMCS).
Jacek Dąbała jest profesorem zwyczajnym, pisarzem, scenarzystą i byłym dziennikarzem radiowo-telewizyjnym. Kieruje Katedrą Warsztatu Medialnego i Aksjologii w Instytucie Dziennikarstwa i Komunikacji Społecznej KUL. Jako ekspert stale komentuje i analizuje problematykę związaną z mediami, komunikowaniem, filmem i literaturą. Jest współscenarzystą jednego z najpopularniejszych polskich filmów – Młode wilki. Wykłada też na UKSW w Warszawie. Jako pisarz opublikował dziesięć powieści (m.in. Telemaniak, Pieszczochy losu, Złodziej twarzy, Diabelska przypadłość, Ryzykowny pomysł i Największa przyjemność świata) i jeden dramat (Mechanizm). Jego książki naukowe ukazują się w Polsce i za granicą (np. Horyzonty komunikacji medialnej, Tajemnica i suspens w sztuce pisania. W kręgu retoryki dziennikarskiej i dramaturgii medialnej, Warsztatowo-aksjologiczne mechanizmy tworzenia telewizji, Mystery and Suspense in Creative Writing, Media i dziennikarstwo. Aksjologia – warsztat – tożsamość, Creative Paths to Television Journalism). Jest członkiem Polskiej Akademii Nauk, Stowarzyszenia Pisarzy Polskich, Polskiej Akademii Filmowej, Polskiego Towarzystwa Komunikacji Społecznej i Polskiego Towarzystwa Komunikacji Medycznej.
