Twoje 26-miesięczne dziecko kocha huśtać się, zjeżdzać na zjeżdzalni i do baseniku, wdrapywać się na drabinki i chodzić po krawężnikach. W tym czasie następuje intensywny rozwój równowagi u dziecka.
Doskonali się również koordynacja ręka-oko oraz precyzyjne ruchy paluszków. Dziecko usiłuje samo zapiąć guzik i coraz sprawniej posługuje się kredką czy pędzelkiem.
To ważne elementy w rozwoju dziecka. Ale uwaga! Nie wymuszajcie na nim jeszcze samodzielnego ubierania się. Niech zaczyna od najprostszych czynności, jak np. założenie czapki, czy skarpetek, a gdy mu to nie wychodzi, pomóżcie mu. Rozwój samodzielności u dziecka musi następować stopniowo.
Nie należy również przesadzić w drugą stronę, a więc bez wyręczania! Rodzice dwu i trzylatków mają skłonność do nadmiernej kontroli i nadopiekuńczości. Robią tą oczywiście w trosce o malca, ale robią mu krzywdę, bo nadopiekuńczość jest szkodliwa.
Ponad dwuletnie dziecko i wczesny przedszkolak uwielbia uczyć się nowych czynności. Idzie mu to jeszcze dość niezgrabnie, brakuje wytrwałości i skupienia. To normalne. Metoda małych kroczków oraz wasza cierpliwość i wsparcie prędzej czy później przyniosą efekt.
U szkraba w tym okresie życia zaczynają uwidaczniać się indywidualne cechy charakteru. Daje się dostrzec temperament u dziecka. Dostrzegamy, że jest np. nieśmiały albo przeciwnie – przebojowy i ruchliwy.
Obserwujcie swoje dzieci uważnie. Odpowiednim postępowaniem można zaradzić gdy występuje nadmierna nieśmiałość u dziecka bądź nadmierna ruchliwość u dziecka. Nie krępujcie się o swoich wątpliwościach porozmawiać z psychologiem dziecięcym lub lekarzem. Intuicja rodziców potrafi być doskonałym doradcą.
26-miesięcy to również czas, by pokazać dziecku, jak należy postępować ze zwięrzętami. Zazwyczaj wszystkie smyki w tym wieku kochają zwierzęta i z miłości czasem je zamęczają...
Pokaż dziecku, jak należy przytulać kotka i wytłumacz, że nie wolno ciągnąć go za ogon, karmić czym popadnie i „przyduszać” z czułości.
Niektóre dzieci w tym wieku z kolei panicznie boją się np. psów. Spróbujcie dociec dlaczego. Takie lęki mogą wyrażać się w postaci koszmarów lub lęków nocnych.
Świat wewnętrzny waszego małego synka lub córeczki bogaci się z dnia na dzień. Również świat tych trudniejszych emocji.
Oprac. Joanna Weyna
Konsultacja specjalistyczna lek. med. Magdalena Wołoszko; pediatra, członek Polskiego Towarzystwa Pediatrycznego
Niniejszy artykuł stanowi wyraz osobistych przekonań jego autora i nie zastąpi indywidualnej porady specjalisty. Przed podjęciem decyzji w Państwa sprawie zalecamy konsultacje ze specjalistą w danej dziedzinie