Wielu rodziców uważa, że dziecko powinno umieć upomnieć się o swoje, bo w życiu poradzą sobie tylko najsilniejsi. Nie powinniśmy jednak akceptować u niego zachowań agresywnych.
Agresja to nie metoda. To powód do poważnego niepokoju i oznaka, że dziecko ma problem, który mu powinniśmy pomóc rozwiązać. Nie zakładajmy, że nasza pociecha z tego wyrośnie. Najpierw musiałaby wiedzieć, że postępuje źle i dlaczego uważamy, że jej zachowanie jest nieodpowiednie. Wyjaśnijmy mu to.
Kiedy pojawia się złość u dzieci
Samo pojawianie się złości nie jest jeszcze niczym niepokojącym. Złość jest przejawem niezadowolenia, zupełnie normalnym i naturalnym - niezależnie od wieku dziecka. Problem zaczyna się wówczas, kiedy złość przeobraża się w agresję, której towarzyszą próby bicia, rzucania przedmiotami albo wulgarne, nieodpowiednie słownictwo u dzieci starszych. Jeżeli nasze dziecko nie kontroluje złości, zapamiętuje się w niej, traci kontakt z rzeczywistością, wrzeszczy, próbuje przemocy i gróźb, musimy interweniować. W wieku przedszkolnym utrwalają się silnie wzorce zachowań i źle korygowana skłonność do agresji u dzieci może spowodować wiele poważnych problemów w przyszłości.
Skąd bierze się agresja u dziecka
Nie jest prawdą, że niektóre dzieci "już takie są". Dziecko przychodzi na świat czyste i nieukształtowane, a agresja nie jest cechą wrodzoną. Czasem przyczyny agresji u dziecka, tkwią w zachowaniu dorosłych, bo stamtąd czerpią one wzorce i sposoby wyrażania emocji. Mówmy naszemu dziecku, że je kochamy i okazujmy mu to. Przytulajmy, interesujmy się jego problemami, wspierajmy w ważnych momentach i odpowiadajmy na pytania, kiedy zwraca się do nas o poradę. Czasem przyczyną agresji jest brak uwagi, czasu rodziców – najlepszych sposobów okazywania miłości i akceptacji. Dziecko, które nie czuje się ważne i kochane, może chcieć zwrócić na siebie uwagę i często osiąga swój cel dopiero złym zachowaniem.
Jeżeli znamy przyczynę agresji dziecka, zastanówmy się jak mu pomóc. Założenie, że "to samo przejdzie" i że dziecko z takich zachowań wyrośnie, może doprowadzić do nasilenia i w przyszłości, gorszych konsekwencji. Nigdy nie odpowiadajmy na agresję agresją. Jako rodzice bądźmy wzorem, pokazujmy swoim postępowaniem, że każdy problem można rozwiązać bez konieczności użycia siły. Przekażmy tę wartość dziecku.
Oprac. Ewelina Wojtunik
Konsultacja specjalistyczna Aleksandra Błaszkiewicz-Okrągły; psychoterapeuta poznawczo-behawioralny, psycholog z przygotowaniem pedagogicznym
Niniejszy artykuł stanowi wyraz osobistych przekonań jego autora i nie zastąpi indywidualnej porady specjalisty. Przed podjęciem decyzji w Państwa sprawie zalecamy konsultacje ze specjalistą w danej dziedzinie.