Niemowlę wśród ludzi - budowanie więzi z dzieckiem
Gdy dowiadujemy się, że zostaniemy rodzicami pragniemy się do tej roli jak najlepiej przygotować, czytamy poradniki jak skompletować wyprawkę, wybrać mebelki i zabawki, pielęgnować noworodka, czy wreszcie jak stymulować jego rozwój psychoruchowy. Często zapominamy, że już na tym etapie warto zadbać również o jego rozwój społeczny.
W pierwszych latach życia, to właśnie my – rodzice jesteśmy źródłem wiedzy dla naszych pociech, wzorem do naśladowania, to my poprzez wychowanie dziecka pokazujemy jak budować relacje społeczne z otoczeniem.
Rozwój społeczny małego człowieka w pigułce
Pierwsze relacje społeczne dziecko nawiązuje już jako noworodek. Odbiorcami jego działania w naturalny sposób stają się najbliżsi – najczęściej dorośli. Im bliżej wieku przedszkolnego, tym te proporcje wyraźnie się zmieniają na rzecz rówieśników, innych dorosłych (np. panie w przedszkolu, nauczyciele, trenerzy).
Wiek niemowlęcy charakteryzuje się współdziałaniem między dzieckiem a jego opiekunami. To przede wszystkim my mówimy do dziecka, wymyślamy zabawy – niemowlę odpowiada nam uśmiechem, gaworzeniem czy gestem.
Wiek poniemowlęcy, to świadome inicjowanie zachowań i działań. W tym okresie dziecko zaczyna interesować się rówieśnikami, ale nadal najchętniej wybiera zabawę z dorosłymi.
Przełom drugiego roku życia to etap kształtowania swojej indywidualności. Dziecko w każdej sytuacji chce postawić na swoim, a słowo „nie” to najczęściej używana odpowiedź. W kontaktach z rówieśnikami dziecko jest raczej obserwatorem niż czynnym uczestnikiem, zabawa odbywa się równolegle. Próby dzielenia się najczęściej kończą się buntem.
Trzyletnie dziecko słowo „nie” zaczyna zamieniać na „tak”, coraz chętniej podejmuje zabawę z innymi, nie przeszkadza mu dzielenie się, zaczyna zawierać pierwsze dziecięce przyjaźnie.
Budowa relacji z dzieckiem. Jak wspierać proces budowania relacji społecznych?
Bezpieczeństwo na pierwszym miejscu.
Nie zmuszaj i uprzedzaj działania innych!
Wychowanie dziecka w rodzinie. Bądź wzorem!
To, co przekazaliśmy dziecku w genach to jedno, ale to, jakim człowiekiem będzie to drugie. Ukształtowanie malucha to najpiękniejsze, ale równocześnie najtrudniejsze zadanie, jakie stoi przed rodzicami.
Oprac. Agata Opiela
Konsultacja specjalistyczna Aleksandra Błaszkiewicz-Okrągły, psychoterapeuta poznawczo-behawioralny, psycholog z przygotowaniem pedagogicznym
Słowa kluczowe: budowa relacji z dzieckiem, wychowanie dziecka w rodzinie, wychowanie dziecka, budowanie więzi z dzieckiem