Rachunek prawdopodobieństwa jest przypuszczalnie tą dziedziną matematyki, która w XXI wieku miała najwięcej zastosowań w naukach przyrodniczych, technicznych, społecznych i ekonomicznych, a także w bezpośrednim rozwiązywaniu zagadnień praktycznych.
Statystyka oraz nowe dziedziny, na przykład metody Monte Carlo, sieci neuronowe, uczenie maszynowe czy różnego rodzaju zadania optymalizacyjne i klasyfikacyjne, czerpią pełnymi garściami z dotychczasowych metod i osiągnięć rachunku prawdopodobieństwa, ale jednocześnie dostarczają nowych problemów, które inspirują dalszy gwałtowny rozwój teorii.
Podstawową przyczyną takiego stanu rzeczy są szeroko dostępne i nadal wzrastające moce obliczeniowe komputerów. Wychodząc naprzeciw nowym wyzwaniom, autor podręcznika opracował nowoczesny roczny kurs rachunku prawdopodobieństwa dla studentów matematyki stosowanej.
***
„Jerzy Ombach niezwykle umiejętnie łączy solidną bazę teoretyczną zawierającą wszystkie niezbędne w edukacji matematycznej twierdzenia z prezentacją ich zastosowań oraz ilustrujących je przykładów. Narracja prowadzona jest w sposób przejrzysty, ukazujący wielkie doświadczenie dydaktyczne Autora, kolejne rozdziały tworzą spójną, logiczną całość. Szczególnie ciekawym i nietypowym rozwiązaniem jest dołączenie do każdego rozdziału nie tylko zadań do samodzielnego rozwiązania, lecz także przykładów z zastosowaniem programu Mapie".
Dr hab. Henryk Gacki, prof. UŚ
„Myślę, że ze względu na jasność i prostotę wywodów, liczne przykłady zastosowań oraz kody dostępne w programie Mapie po tę książkę będą sięgać studenci nie tylko matematyki, ale również innych kierunków studiów- zwłaszcza ekonomicznych, na których metody wykorzystujące rachunek prawdopodobieństwa są stosowane do opisu szeroko rozumianych procesów gospodarczych".
Dr hab, Anna Pajor, prof, UEK
***
Prof. dr hab. Jerzy Ombach jest kierownikiem Katedry Matematyki Stosowanej w Instytucie Matematyki Uniwersytetu Jagiellońskiego. Od ponad 20 lat w swoich podręcznikach z równań różniczkowych i rachunku prawdopodobieństwa oraz w ramach zajęć ze studentami realizuje ideę połączenia ścisłego wykładu z samodzielnym i świadomym wykorzystaniem przez studentów olbrzymich możliwości stworzonych przez komputery i oprogramowanie wspierające działalność matematyczną. W 2007 roku otrzymał prestiżową Nagrodę Pro Arte Docendi przyznawaną za wybitne osiągnięcia dydaktyczne
