Książka dotyczy konstytucji i ustrojów konstytucyjnych, ale nie stroni od kwestii politycznych. Innymi słowy, jest cenna przez to, że łączy podejście konstytucjonalistyczne z politologicznym. To zatem praca interdyscyplinarna, co czyni ją atrakcyjną naukowo, a także rynkowo. Sięgną po nią zarówno prawnicy, jak i politolodzy. Autor korzysta z bogatej bibliografii w języku czeskim i słowackim. Ogarnia ona literaturę konstytucjonalistyczną, politologiczną oraz literaturę z zakresu historiografii, włączając w to pozycje najnowsze. Wzmacnia to już wspomniane wyżej interdyscyplinarne podejście oraz głębokość analizy, czyniąc tę publikację wyjątkową w kontekście polskim i interesującą dla rodzimego odbiorcy.
Z recenzji prof. dr. hab. Michala Kubta, Uniwersytet Karola w Pradze
Debaty nad stanem i jakością porządku konstytucyjnego Czech i Słowacji toczące się nieprzerwanie na poziomie politycznym, jak i naukowym w państwach będących przedmiotem rozważań, a także pojawienie się w ostatnich latach wielu nader istotnych merytorycznie pozycji w języku czeskim i słowackim, otwierających nowe perspektywy analityczne - wszystkie te czynniki skłoniły autora do pogłębienia skali prowadzonych od lat badań, poszerzenia horyzontów poznawczych, przeprowadzenia bardziej zaawansowanych analiz i interpretacji regulacji konstytucyjnych, ugruntowanych na znacznie bogatszej podstawie źródłowej niż uprzednio, aby na końcu móc przedstawić nowe, możliwie jak najbardziej innowacyjne, ustalenia i wnioski. Dobrym asumptem do przygotowania niniejszej publikacji stał się niedawno przypadający jubileusz 30-lecia obowiązywania konstytucji Republiki Czeskiej i Republiki Słowackiej.
Prowadzony wywód odwołuje się do paradygmatu hermeneutycznego, łącząc opis regulacji konstytucyjnych z ich rozbudowaną interpretacją. Analiza ma zasadniczo charakter konstytucjonalistyczny, aczkolwiek nieco odbiegający od modelu klasycznego, ponieważ została ona zdynamizowana, a także na swój sposób uelastyczniona podejściem politologicznym. W badaniach wykorzystana została metoda instytucjonalno-prawna, dająca sposobność ujęcia specyfiki systemu politycznego międzywojennej Republiki Czechosłowackiej, komunistycznej Czechosłowackiej Republiki Socjalistycznej, współczesnej Republiki Czeskiej, Państwa Słowackiego z okresu II wojny światowej oraz współczesnej Republiki Słowackiej poprzez materiał źródłowy, jaki dostarczają ich konstytucje. Uzupełnieniem podstawowej metody badawczej okazała się metoda systemowa, która umożliwiła sportretowanie i ocenę konstytucyjnych systemów ustrojowych poprzez eksplorację funkcji spełnianych przez organy państwa oraz wyjaśnianie mechanizmów ich wzajemnych powiązań i oddziaływań. Kompozycja pracy przyjmuje w pełni klarowne i jednocześnie koherentne do zastosowania w tym przypadku kryteria organizujące proces badawczy i umożliwiające wszechstronne przedstawienie jego wyników, a są nimi w pierwszej kolejności odwołanie się do układu państwowego, zaś w drugiej - zastosowanie w jego obrębie ujęcia chronologicznego.
