Wielu rodziców zastanawia się, jak nauczyć dziecko wiązać buty, a bywa to dla malucha prawdziwym wyzwaniem. Czynność ta wymaga nie tylko zręczności, ale również skupienia i zapamiętania całej sekwencji działań. Umiejętność wiązania butów zazwyczaj okazuje się konieczna, kiedy pociecha idzie do przedszkola, ale raz zdobyta zostanie z nią do końca życia. Dowiedz się, jak szybko nauczyć dziecko wiązać buty.
Udawane buty, czyli model treningowy ze sznurówkami
Na smyk.com dostępne są gotowe zestawy do nauki wiązania butów – dzięki nim trening przeplatania może być dużo łatwiejszy i atrakcyjniejszy. Kartonowe buciki wchodzące w skład zestawu przykuwają wzrok malca intensywnymi kolorami. Wielobarwne są również dołączone do nich sznurówki – warto wykorzystać to podczas nauki. Jeśli umieścimy w buciku dwie sznurówki – lewą i prawą w innych kolorach – dziecku może być łatwiej zapamiętać, która sznurówka powinna iść najpierw, na której zawiązać pętelkę itp.
Jeśli mamy do dyspozycji dwa modele, dziecko może odtwarzać ruchy rodzica, który także będzie sznurować buta. Sam proces może zająć kilka dni lub kilka tygodni – cierpliwość i duża doza wsparcia ze strony rodzica jest tu bardzo wskazana.
Jak nauczyć dziecko wiązać buty? Różne techniki
Przychodzi czas, że łatwe do zakładania buty na rzepy zostają zastąpione przez „dorosłe” buty sznurowane. Im więcej metod wiązania sznurowadeł pokażemy dziecku, tym większa szansa, że któraś z nich okaże się skuteczna. Poniżej prezentujemy trzy z nich: „króliczka”, „wiewiórkę” oraz „myszki Piki i Miki”. Opowieści o zwierzątkach uprzyjemniają naukę i pomagają zapamiętać poszczególne ruchy.
Metoda wiązania butów „na króliczka”
Dziecko bierze w dłonie dwie sznurówki i z każdej z nich tworzy okrągłą pętelkę. Mają one naśladować uszy króliczka. W następnym kroku trzeba przepleść uszy, tworząc węzeł i zacisnąć. Jest to zdecydowanie najprostszy sposób na okiełznanie dziurek i sznurowadeł.
Metoda wiązania butów „na wiewiórkę”
Naukę z kilkulatkiem rozpoczynamy od słów W lesie rósł stary dąb. Zadaniem dziecka jest odtworzenie kształtu drzewa: supełek oznacza jego korzenie, a duża pętla pień. Koło dębu nagle pojawia się ciekawska wiewiórka, która wykonuje skomplikowane akrobacje. Najpierw biega dookoła pnia (pętelka zostaje okrążona drugim sznurowadłem), a potem zagląda do dziupli i pojawia się z drugiej strony dębu (dziecko przekłada sznurowadło pod pętelką i zaciąga).
Jak szybko nauczyć dziecko wiązać buty? Wierszyk–wyliczanka o myszkach
Łatwiej przyswoić sobie instrukcję wiązania butów, kiedy towarzyszy jej intrygująca historia. Wierszyk o dwóch myszkach – Piki i Miki – zaangażuje dziecko bardziej niż sucha teoria. Po kilkunastu powtórzeniach może ono już nie potrzebować wsparcia wyliczanki. Wierszyk brzmi tak: Były sobie myszki: Miki i Piki. Miały długie ogonki (trzymamy w dłoniach sznurowadła). Zamieniły się miejscami (krzyżujemy sznurówki). Jedna myszka weszła do norki (wkładamy koniec jednej sznurówki w utworzoną przestrzeń), a druga ją zamknęła (zaciskamy węzeł). Jedna wystawiła uszko (sznurówka zmienia się w pętelkę), a druga ją okrążyła i wystawiła swoje (owijamy drugą sznurówkę dookoła pętelki oraz wypychamy ją przez dziurkę – mamy drugie uszko). Przyszedł kot, złapał myszki za uszy i wyciągnął z norki (chwytamy za obie pętelki i zaciskamy). I już, buty są solidnie zawiązane!
Oprac. Agnieszka Kulig-Kozłowska