36 miesiąc życia dziecka – Mam już trzy lata

Twoje 36-miesięczne dziecko jest dobrze rozwiniętym, małym człowiekiem. Ma swój charakter, silny zarys cech osobowości, temperament. Rozwinięte są również emocje dziecka: od złości i smutku, po empatię i współczucie. Jest świetnie rozwinięte ruchowo. Mówi pełnymi, kilkuwyrazowymi zdaniami. Ma swoje ulubione bajki i dania. Obdarza ludzi wokół siebie różnymi uczuciami.

Jeśli w tym wieku zdarzą się odstępstwa od normy, maluch postanowi być „małą dzidzią” lub zacznie się pieścić – nie musicie biec z nim zaraz do psychologa. Takie zachowanie może być odpowiedzią na pojawienie się w domu młodszego rodzeństwa lub chęcią zwrócenia na siebie uwagi. Zaburzenia tego typu w okresie trzech lat przemijają samoistnie i najczęściej nie wymagają interwencji specjalisty.

Gdy nadejdą już upragnione trzecie urodzinki, pozwólcie malcowi wziąć udział w przygotowaniach do nich. Trzy latka – to faktycznie ważny przełom w życiu dziecka. Najczęściej idzie wtedy do przedszkola, rozpoczyna się więc nowy rozdział w życiu całej rodziny. Niech te urodzinki staną się więc okazją do rodzinnego świętowania, ale – bez przesady! Grunt to dobra zabawa w gronie rówieśników, warto więc stworzyć grupie przyjaciół dziecka ku temu dobre warunki. 

To, co może niepokoić w tym wieku (oprócz ewidentnych chorób i zaburzeń) dotyczy najczęściej ubogiej, niewyraźnej mowy, nasilonych stanów lękowych, nieoczekiwanego stanu wycofania się i zamknięcia w sobie, powracającego moczenia w nocy, częstych napadów histerii lub braku niektórych umiejętności – np. utrzymania równowagi. Tych objawów nie należy ignorować i należy skorzystać z pomocy specjalistów i upewnić się czy rozwój trzylatka przebiega prawidłowo.

Zdrowy trzylatek jest najczęściej bardzo ruchliwym, rozgadanym, skorym do śmiechu, ale wciąż jeszcze i do płaczu, dzieckiem. Potrzebuje wokół siebie kochających ludzi, oswojonych przestrzeni i rytualnych zachowań (np. wieczorne czytanie przed snem), które porządkują mu świat i powodują, że czuje się w nim bezpiecznie.

Dziecko w tym wieku ma już wykształcone poczucie przestrzeni i czasu; poczucie przeszłości i przyszłości. Choć najważniejsze jest dla niego tu i teraz. Jest w bardzo ważnym okresie życia – we wczesnym dzieciństwie. Nie zburzcie mu go, bo od jakości przeżytego dzieciństwa, będzie częściowo zależało jego dorosłe życie.

Oprac. Joanna Weyna
Konsultacja specjalistyczna lek. med. Magdalena Wołoszko; pediatra, członek Polskiego Towarzystwa Pediatrycznego

Niniejszy artykuł stanowi wyraz osobistych przekonań jego autora i nie zastąpi indywidualnej porady specjalisty. Przed podjęciem decyzji w Państwa sprawie zalecamy konsultacje ze specjalistą w danej dziedzinie.